Anjing jeung Bagong
Jaman baheula anjing jeung bagong teh sobat dalit, tara aya pacogregan naon-naon. Ari dina hiji poe anjing babaung. Bagong kacida ngewaeunana, nepi ka nyarekan laklak dasar. Anjing nyerieun hatena, sarta tuluy nyarita ka babaturanana. Atuh babaturanana oge pada milu nyeri hate, bari ngajak ngajorag bagong. Memeh ngajorag, menta tulung ka jelema. Ku jelema disanggupan.
Bagong-bagong sanggeus meunang beja yen anjing rek ditulungan ku jelama, maranehna gancang bae menta tulung ka oray, ka kalajengking jeung babakaur, sarta kabeh saungseureudan kayaning odeng, engang, sarisit, jeung sabangsana. Oray jangji bakal nulungan lamun jelema ngaliwat kana liangna. Kitu deui langgir katut babakaur rek ngaganggu ka jelema, lamun aya nu ngaliwat kana liangna. Ari odeng, engang, sarisit saranggupna rek nyeureud ka jelema teh, ny eta lamun maranehna kadupak ku jelema.
Sanggeus asak badamina, gancang bae bagong jeung batur-baturna ngarasah sihung jeung ngabiasakeun lumpat tarik sangkan ulah bisa kaberik ku anjing, ulah kaudag ku jelema. Anjing-anjing kitu deui, ngasah sihung paseukeut-seukeut, sarta dialajar lumpat patarik-tarik supaya bisa ngudag bagong nu geus biasa lalumpatan di pileuweungan.
Jelama mah puguh deui, da ngaranna ge umat nu pangpunjulna di dunya, kacida taki-takina, ulah nepi ka eleh jajaten ku sato. Pakarangna geus sadia rupa-rupa, kayaning tumbak, gobang, sumpit, katut bandring geus samakta.
Ku jelema geus ditangtukeun waktuna anu hade cek ahli palintangan, keur ngarurug bagong tea. Kabeh anjing geus dibejaan, yen lamun geus ditongtongan ku jelema, subuh-subuh kudu kumpul di buruan imah kokolot.
Barang geus cunduk ka waktu datang ka mangsa, subuh-subuh sakur lalaki anu sawawa geus ngagimbung pada marawa pakarang. Pirang-pirang anjing geus kumpul. Gancang bring indit kabeh ka nu bala. Jelema ger surak kabeh bari ngahucuhkeun anjing. Bagong-bagong kacida reuwasna, lolobana tuluy lumpat, geus teu inget kana jangji jeung batur, supaya hirup bae. Sawareh keuna ku sumpit, aya nu keuna ku panah. Bagong lumpat nya diberik ku anjing, tuluy direweg, nepi ka teu bisa polah.
Bagong-bagong nu salamet, nu mubus ka leuweung sejen jangji jeung pada baturna, baris ngaganggu kana pepelakan jelema, sarta baris teus ngamusuh ka anjing. Tah sakitu sasakalana nu matak anjing resepeun pisan diajak moro bagong tug tepi ka kiwari. (*)Adika Naradipa F. - Galura