Ucing Batu

Pukul dalapan isuk-isuk, atawa leuwih anteb mun disebut murag cireumis cek budak lembur mah, bring barudak nu geus harideng mah arindit. Aya nu ngelek carangka, tolombong, jeung nyorendang bureuleung.

Dasa, Uju, Ase, Arip, jeung Endun harita ngaritna mapay-mapay walungan Cihideung.

Kulantaran jukutna ngaremploh hejo, atuh barudak teh teu kudu lila. Pukul sapuluh oge geus beubeunangan. Carangka, tolombong, jeung bureuleung geus daredet, maruncung pinuh ku jukut anu samakbruk, kayaning bayonah, gagajahan, tali said, alipan, kembang balong, jukut derbi, jeung sajabana.

"Euy, kabeneran can beurang-beurang teuing ayeuna teh!" cek Dasa anu nyuhun carangka. Ulah waka baralik cek dewek mah, anggursi urang ngarojay heula di Gupit Limus, ambeh seger kana awak! Eukeur mah hareudang deuih dewek mah!"

"Heug bae, asal ulah lila teuing da uing mah kudu ngarit deui engke. Acan ngangon deuih, engke bada Asar!"

"Heeh, heug bae!" cek Dasa. "Nu sejenna arek marilu?"

"Nya kumaha ragemna bae, ngan ulah marijah teuing, jeung ulah mareleng bisi aya lulun samak! Da sanget cenah bareto mah Gupit Limus teh cek indung dewek!" cek Ase bari ngaguprakkeun carangka anu disuhun, cangkeuleun.

Barudak anu limaan teh laju bae ka sisi Gupit Limus, paranti ngojay barudak. Jukut bareubeunanganana ditarunda di sisi gupit, tuluy cucul-cucul baju jeung calana. Jleng...gejebur, jleng...gejebur, barudak jlung-jleng nungtut tuturubun ngarojay patengah-tengah, papinter-pinter lalangkarakan babalapan ti hilir ka girang, papalidan ti girang ka hilir, mareuntas ti sisi beulah dieu ka beulah ditu atawa ngojay ngurilingan sabudeur gupitan, palila-lila teuleum atawa papinter-pinter icikibung disambung ku peperangan, silih simbeuh, silih cemplang.

"Ganti ah heureuyna, urang ucing batu geura!" cek Ase ka batur-baturna.

"Bener euy! Tah urang eta, karesep dewek eta mah! Sok geura nareangan batuna, anu rada galede weh, ambeh gampang ngarampaanana," cek Endun.

Barudak teh pada nareangan batu pilihan, anu buleud leucir, lesang supaya teu nyugak lamun katincak.

Sanggeus mareunang batu hiji sewang, tuluy ngarariung narangtung di tengah-tengah gupitan, pada-pada nyarekelan batu, satengah dikambangkeun, lempengan cangkengna, nu kakeueum ku cai.

"Geus saradia kabeh?" cek Dasa. "Ke urang bilangan heula ku dewek!"

Pok Dasa milangan, nunjukan batur-baturna bari ngawih:

Cing cangkowek aya jeungjing teu akaran,
cicing di nu poek hulu anjing dicakaran

"Si Arip ucing!" cek sarerea meh bareng.

"Jadi lah!" cek Si Arip anu katunjuk palebah nyebut "dicakaran" cek nu milangan tea.

"Cing rada lila teuleumna Rip, batu nu dewek can kaburu disumputkeun!" cek Endun.

"Pris!" cek Dasa.

Lep ucing teh teuleum, rada cingogo, barudak nu sejenna geuwat papinter-pinter, pabuni-buni nyumputkeun batuna dina dasar gupitan, sangkan teu babari karampa ku ucing. Teu lila ucingna mucunghul deui bari ngusap panonna, renghap-renghap eungapeun.

Manehna nanya, "Arenggeus euy?"

"Enggeus! Pris, geus teangan!" cek barudak nu opatan meh bareng.

Geus kitu tuluy ucing ngurilingan sabuder gupit ngarampaan batu anu babaturanana dina jero cai. Sakapeung dongko jiga nu kokodok bogo, sakapeung lep teuleum di nu rada jero, pucunghul deui ka luhur siga sero tas neangan lauk.

"Lalicik euy ah, baruni teuing nyumputkeunana meureun!" cek ucing anu panonna geus beureum, ari batu can kapanggih hiji-hiji acan.

"Sapabodo-sapapinter bae, ngaranna oge ucing-ucingan! Hayoh teangan deui buru-buru, ulah waka ngokok!" tembal Endun nambah-nambah piambekeun ucing.

Teu lila aya nu karampa ku ucing teh, tuluy diacungkeun ka luhur ku dua leungeun bari ngomong, "Tah euy, beunang hiji, nu saha yeuh? Nu Si Endun, sidik rada karadak!"

"Alah heueuh, nu dewek nya kapanggih pangheulana!" cek Endun ngaku bari rada kuram-kireum semu nu era pedah tadi tas moyokan nyebut ngokok ka ucing.

Teu kungsi sapuluh menit ti harita mun diwaktuan mah, ucing teh pinter, bangenan neangan batu anu disarumputkeun tea, nungtut kapanggih hiji hiji. Ari enggeus kapanggih kabeh kakara Dasa tatan-tatan rek milangan deui keur ngaganti ucing anu enggeus tadi. Kitu jeung kitu bae nepi ka meunang sabaraha rintakan kabagean jadi ucing sakali sewang.

"Geus ah, tiris! Dewek mah mani noroktok kieu kalilaan teuing di cai!" cek Ase bari tuluy hanjat ka darat, rap dicalana.

"Naon euy, licik Si Ase mah, kawas incu embe bae talukan ku cai! Licik ari dewek keur ucingna mah," cek Si Endun bari rada baeud.

"He-eh ah, kajongjonan teuing heureuy uing ge, sieun dicarekan ku Ema, mangkaning tereh Lohor, ari jukut kakarek saiangan oge can nepi ka imah!" cek Uju bari nuturkeun Ase.

Sanggeus haranjat kabeh, tuluy dibaraju deui, jung nyaruhun jukut sabogana-sabogana, bring baralik pairing-iring. (*)

Akub Sumarna