Cacauan

"Urang cacauan yu...!"

"Hayu...! Hayu...! Hayu...!"

"Ulah duaan tiluan cacauan mah, tapi kudu leuwih ti opatan, leuwih rea, leuwih resep, leuwih rame, kitu tah sapuluh atawa duawelas urang, supaya nu jadi cauna rea, ngarah ucingna lieureun."

"Saha ucingna?"

"Ulah hompimpah, lila, ku kawihan bae."

Breng ngawih bareng. Gegedug kudu nunjukan nu rek miluan saurang-saurangna. Anu katunjuk panungtungan, kudu tarima jadi ucing.

"Cing cangkeling manuk cingkleung cindeten
plos ka kolong Bapa Satar...bule...neng!"

"Maman ucing! Maman ucing!"

Maman kudu tarima jadi ucingna. Nu sejen nyieun buleudan pakael-kael leungeun. Ucing ayeuna dipager ku cau nu pacantel-cantel. Ucing kudu dipeungpeunan panonna, ku saputangan sing buni, kahade teu meunang licik!

Cau nu mager ayeuna kudu nyebutan ngaranna hiji-hiji.

"Di dieu cau Ambon...!"

Tuluy ditema ku cau Raja, cau Ampyang, cau Kepok, cau Manggala, jeung sajabana. Ucing kudu tenget kana sora ngaran rupa-rupa cau tadi. Ayeuna pager cau teh kakawihan bari ngurilingan ucing anu ngajeten di tengah.

Leuleuleui...leui...leuleu...leuleuyang... Cau kuring gede panjang Sina asak dina lombang

Ucing nempas, "Ayeuna arek diteang! Mun geus asak rek diludang...!"

Cau tingcikikik, ucing lieureun rarampa. Gog pager cau teh naragog, jep jempe. Cau gegedugna nanya, "Hey, saha eta nu cinutrung di dinya?"

Ucing: "Di dieu cocodot!"

Cau: "Arek naon loslos ka dieu?"

Ucing: "Kapan arek neang cau sugan geus karoneng!"

Cau: "Kesed keneh, can aya nu koneng, sieuh...sieuh...!"

Ucing api-api rek indit, "Jeun teuing ah ari can asak mah, ayeuna arek indit bae masing jauh."

Pager cau jempe, masih naragog, ucing rarampa ngarampaan sirah cau. Gap ka nu saurang.

"Yeuh asak...cau Ambon seungitna mah...!" Ger surak.

"Horseh...Utang jadi ucing! Utang ucing...! Ayeuna Utang kudu tarima jadi ucing!" (*)

---

Akub Sumarna