Ucing Hideung jeung Si Nyai

"Hi...hi...hi...! Sok siah rek lumpat ka mana Doni?" ceuk Si Nyai, budak leutik kira umur sapuluh taunan. Panonna bolotot, biwirna jeding. Tina sungutna ngabulaeh...getih.

Doni ngayekyek di pongpok lomari, teu bisa meta. Saawak-awak asa pasiksak balas lulumpatan ka ditu ka dieu diuudag Si Nyai jeung ucing hideung.

"Ha...ha...ha...! Alus Nyi! Sok tong sieun aya eyang!" Tetela ucing teh bisa ngomong. Enya ucing hideung.

Doni geus teu wasa nenjo eta ucing anu awakna bayuhyuh. Tuda kajaba buluna kelir hideung lestreng jeung jabrig teh matana bangun hurung burahay. Ceulina siga daun bako nu teu eureun-eureun ulang-ulangan. Tina sungutna nu huntuna ranggeteng, sarua jeung Si Nyai, aya budah...getih.

Doni hayang kabur ti jero imah keur ngajauhan Si Nyai jeung ucing hideung. Tapi, basa maksakeun muka panto, tetela ngonci. Beretek ka dapur, sugan panto dapur mah bisa muka. Sarua, pageuh.

"Tuluuung...!" antukna Doni ngajorowok menta tulung. Euweuh nu malire saurang-urang acan. Aya ketang nu datang teh nyaeta...ucing hideung jeung Si Nyai, ngajarega hareupeun Doni siga rek ngerekeb.

"Ha...ha...ha...!" Ucing hideung ngagakgak.

"Hi...hi...hi...!" Ditema ku Si Nyai.

Doni beuki ngadegdeg. Kesang badag kesang lembut juuh na awakna. Beretek lumpat muru pangkeng indungna.

"Mih, tulungan Doni!" Leungeunna ngagedor-gedor panto kamar indungna satakerna tangka karasa peureus.

Kulutrak panto muka. Doni bungah kacida aya geusan pamuntangan.

Ana breh...nu kaluar teh deui-deui ucing hideung jeung Si Nyai, lain indungna.

"Ho...ho...ho...!" Ucing hideung nembong-nembong letahna nu manjangan.

"Hi...hi...hi...!" Si Nyai ge kitu. Ngadon ngelelan.

"Ingkah siah setaaan...!" Doni ngagorowok.

Batan ingkah mah dua mahluk pikasieuneun teh kalah jaroged bangun hayang mupuas Doni. Puguh bae Doni beuki tagiwur. Bingung kudu kumaha ngayonanana. Nu banget teu ngarti naha indungna bet jongjon sare sangkilang panto digedor-gedor tarik naker. Jeung naha ucing jeung Si Nyai geus nyampak di jero kamar kolotna nu ukur indungna nu keur tibra sare, bapana teuing ka mana. Keur baranggawe di kamarna meureun.

Doni gancang muru kamar gawe bapana di hareup. Rek menta tulung. Habek-habek Doni ngagedor-gedor kamar gawe bapana.

"Pih, tulungan Doni. Tulungan, diuudag setan!"

Kulutrak panto muka. Hol bapana. Gebeg. Doni molotot mata simeuteun basa mireungeuh bapana. Teu rek kitu kumaha. Bapana ngengelek Si Nyai nu keur ceurik bangun kanyenyerian. Demi ucing hideung nyengcle na punduk bapana.

"Aya naon Don? Geura sare ka dituh!"

"Ep..., ep..., ep...Pih. Tul, tul, tulungan Doni!"

"Tulungan ku naon?"

"Diuudag setan!"

"Setan. Mana setan?"

"Et...et...eta nu ku Papih diais jeung dipunggu!"

"Ha...ha...ha...!" Cakakak ucing hideung seuri ngeunah.

"Hi...hi...hi....!" Si Nyai mairan.

"Lain setan ieu mah si kasep jeung si geulis. Teu kudu sieun, tuh pan bageur ka Papih ge."

Doni banget teu ngarti nenjo kaayaan kitu. Ngan berebet bae lumpat bari ngajablogkeun panto kamar bapana. Neangan tempat anu suni. Rada reugreug meueusan sabab si ucing hideung jeung Si Nyai aya di jero kamar bapana.

Beuteung Doni dumadak ngusial. Mules lain meumeueusan. Beretek ka jamban. Cetrek lampu jamban dihurungkeun bareng jeung mukakeun panto. Ana breh, goak Doni ngajerit.

Di jero jamban aya tetenjoan anu matak muriding muringkak. Enya, Si Nyai nu cikeneh dikekelek ku bapana geus nyampak di jero WC, ngagantung maneh. Letahna ngelel, tapi hirup keneh, matana ulangileung.

"Alah ieung...nyeri," ceuk Si Nyai bari mencrong seukeut ka Doni anu ngayekyek sawan na lawang panto jamban. Sukuna ngeleper asa nanceb kana tehel.

"Sabar...Nyi! Sabar...!" Si ucing hideung nu keur nagog na kloset ngupahan.

"Hey setan!" Doni werat keneh ngagorowok. "Na maraneh teh ngaganggu aing hah?!" pokna deui.

"Da sia ge ngaganggu aing!" ceuk si ucing bari ngajurungkunung. Awakna ngagedean jadi sagede anjing. Bleg bae macan. Atuh puguh bae Doni beuki ngayekyek, beuki katalikung liwung. Seja bubuang bari negerkeun kasieun di jero jamban, ari heg di jero jamban nyampak dedemit.

Gebrug panto WC dijablogkeun. Pes lampu dipareuman. Kadenge nu di jero jamban tingcikikik-tingcakakak. Doni ngajauhan eta tempat bari uleng mikir kudu ka mana deui neangan panyalindungan. Ka indungna anggur jongjon sare, ka bapana kalah nyobat jeung setan.

Beretek ka loteng. Poek. Cetrek stop kontak lampu dihurungkeun. Angger poek. Pegat meureun lampuna, pikir Doni. Ngeteyep muru kamar adina. Laju ngagedor-gedor panto. Batan muka, kalah punduk Doni surser tingsariak asa aya nu noelan kana ceuli jeung pundukna tur karasa nyecep badis es.

Gilek malik. Bareng jeung eta, lampu dumadak ngempray. Jedud, jajantung Doni asa didudut gegep. Horeng di tukangeunana geus tingjarega ucing hideung jeung Si Nyai.

"Ha...ha...ha...! Sok siah rek lumpat ka mana deui Doni? Tong boro ukur kukulibekan di jero imah, kabur ka langit ge bakal disusul. Neur teu Nyi...?"

"Yes, Oom!"

"Tah denge Doni!"

"Heueuh naon atuh dosa kuring teh?"

"Eta sugan?"

Doni nginget-nginget lalampahan nu geus kalakonan. Satekah polah manehna museurkeun ingetanana. Naon rupa nu cikeneh kaalaman jeung dua mahluk gaib nguatkeun karepna hayang geura bebas. Euweuh deui jalan iwal ti kudu ngalawan.

"Na sia teh mangkeluk. Sok hayang gelut jeung aing mah rek diladenan!" Doni masang kuda-kuda.

"Ha...ha...ha...ngalawan Nyi!" Si ucing nyeungseurikeun.

"Iya Oom, kawas rek nguntup wae?"

Asa diunghak, Doni rikat ngalayangkeun sukuna ka si ucing jeung Si Nyai, nyeta-nyeta pilem kungfu. Orokaya Si Nyai rancingeus, rikat newak suku Doni tangka ngagegep. Geus kitu. Celetrok sirah Doni dikokos ucing hideung.

"Adoooow....! Tuluuung...!" Doni ngagoak teu inget di bumi alam.

"Don, Don, ku naon?" Bu Hajah Ati, indung Doni norojol.

"Ngimpi naon deui?" cenah bari neuteup Doni nu rungah-ringeuh keneh bangun keur ngumpulkeun pangacian satutas ngalalana na alam impian nu pikasieuneun.

"Pa, Mih, anteur Doni ka kantor pulisi!"

"Kantor pulisi?" Bu Ati reuwas.

"Ari kitu aya naon?" Ditema ku Pa Dirman.

"Pokona anteur ayeuna keneh!" Doni teu ngajentrekeun boga urusan naon jeung pulisi, tapi keukeuh menta dianteur ka kantor pulisi.

Nya teu majar kumaha, harita keneh indung jeung bapana nganteur Doni ka kantor pulisi nu pangdeukeutna, kantor polsek. Sadatang-datang teh Doni anggur nyegruk ceurik, matak hemeng nu mireungeuh.

"Aya naon ieu teh Pa?" Pulisi nu narima Doni nalek. Pa Dirman teu bisa ngajawab kalah neuteup seukeut ka Doni kebek ku pananya.

"Pa Pulisi!" ceuk Doni. Nu araya kabeh neuteup seukeut Doni. "Enggal borogol abdi. Rumaos abdi lepat, abdi nu nyababkeun siswi SD tiwas teh. Abdi pelaku tabrak lari!" ceuk Doni bari nyodorkeun koran tur nuduhkeun berita HL halaman hiji nu judulna "Siswi SD Tewas Korban Tabrak Lari". Di handapeunana aya sub-judul "Kucing Hitam Ikut Jadi Korban."

Rumpuyuk Bu Hajah Ati kapiuhan. Nya kitu Pa Dirman ge banget reuwas.

Doni inget deui basa lima poe ka tukang manehna balik ti kampus ngajalankeun mobil bari malaweung. Ti hareup katangen aya ucing meuntas. Percaya kana tahayul yen lamun nabrak ucing bakal cilaka, setir dibanting ka sisi nyingkahan ucing. Orokaya, di sisi jalan aya budak awewe sarua rek meuntas. Temahna nya budak awewe nya ucing duanana katabrak nepi ka hanteuna. Sieun pada ngagebugan, Doni kabur. (*)

---

Fendy Sy. Citrawarga